วันอังคารที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2557

25 : 대화 2 บทสนทนา 2

กอนอูและอดิศร์ได้เจอกันโดยบังเอิญหน้ามัสยิด

건우 : 아딧 씨, 여기 웬일이에요?
           Adit, what are you up to here?
           คุณอดิศร์ มาทำอะไรที่นี่ครับ

아딧 : 여기 이슬람 사원에 기도하러 왔어요.
           I came to the mosque to pray.
           มาละหมาดที่มิสยิดที่นี่ครับ

건우 : 오늘은 금요일이 아닌데 오늘도예배를 드려요?
           But, it’s not Friday. Are you praying today as well?
           วันนี้ไม่ใช่วันศุกร์ไม่ใช่เหรอครับ ยังต้องมาละหมาดด้วยเหรอครับ

아딧 : 예배는 없는데 아버지가 좀 편찮으셔서 시간이 있을 때마다 와서 기도해요.
           We don’t have a service today. However, my dad is ill, so I pray here whenever I have time.
           ไม่ใช่ละหมาดครับ แต่คุณพ่อไม่ค่อยสบายถ้ามีเวลาก็จะแวะเข้ามาอธิษฐานครับ

건우 : 아버지가 빨리 좋아지셨으면 좋겠네요.
           I hope your dad gets better soon. 
           ขอให้คุณพ่อหายไวไวนะครับ

           저도 기도할게요.
           I will keep you in my thoughts.
           ผมจะอธิษฐานเผื่อด้วยครับ

웬일이에요? มาทำอะไร(พูดถึงเกี่ยวกับพฤติกรรมของคนอื่นที่ไม่คาดฝัน)

가: 여기는 웬일이에요?
           มาทำอะไรที่นี่เหรอคะ

나: 동생 생일 선물을 사러 왔어요.
           มาซื้อของขวัญวันเกิดน้องค่ะ

-(으)ㄹ때마다 ทุก ๆ ครั้งที่
           ‘-(으)ㄹ 때’ + ‘마다’ เป็นการรวมของ
           ‘-(으)ㄹ 때’ + ‘마다’ โดยระบุถึงการกระทำที่ทำซ้ำเป็นประจำ

           저는 피곤할 때마다 커피를마셔요.
           ทุก ๆ ครั้งที่ผมเหนื่อยผมจะดื่มกาแฟครับ

อ่านตาม

1. 건우 씨와 아딧 씨는 어디에서 만났어요?
    คุณกอนอูและคุณอดิศร์เจอกันที่ไหน

2. 아딧 씨는 왜 이슬람 사원에 왔어요?
    เพราะเหตุใดคุณอดิศร์จึงมาที่มัสยิด

정답 1. 두 사람은 이슬람 사원에서 만났어요. 2. 아버지가 좀 편찮으셔서 기도하러 왔어요.