บทที่ 1: สวัสดี !

第一课：你好！

บทที่ 1: สวัสดี !

แนะนำสถานการณ์ของบทสนทนา

ต้า ชวนเป็นนักศึกษาต่างชาติชาวไทย เขามาเรียนภาษาจีนที่ประเทศจีน หวาง จวินเพื่อนนักศึกษาคนใหม่ของเขามารับเขาที่สนามบิน ทั้งสองคนพบกันเป็นครั้งแรก

บทสนทนาที่ 1

• nǐ　hǎo　dà　chuān
  你　好， 大　 川！
  สวัสดีครับ ต้า ชวน
• nǐ　hǎo
  你　好!
  สวัสดีครับ

บทสนทนาที่ 2

• wánɡ　jūn　nǐ　hǎo　mɑ
  王　　军， 你　好　吗？
  หวาง จวิน คุณสบายดีไหมคะ
• wǒ　hěn　hǎo　 nǐ　ne
  我　 很　 好，　你　呢？
  ผมสบายดี แล้วคุณล่ะ
• wǒ　yě　hěn　hǎo　nǐ　hǎo　dà　chuān
  我　也　 很　　好。 你　好， 大　　川！
  ดิฉันก็สบายดีค่ะ สวัสดีค่ะ ต้า ชวน
• nǐ　hǎo
  你　好！
  สวัสดีครับ

คำอธิบายการใช้ภาษา

1．你好！

"你好！"(nǐ hǎo) เป็นประโยคทักทายที่ใช้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน ประโยคนี้สามารถใช้ได้ในทุกสถานการณ์และใช้ได้กับบุคคลทุกระดับ โดยคู่สนทนาก็จะใช้ "你好！"(nǐ hǎo) ในการตอบรับคำทักทายนี้เช่นกัน

2．你好吗？

"你好吗？"(nǐ hǎo ma) เป็นประโยคทักทายที่ใช้บ่อย โดยทั่วไปจะใช้กับคนรู้จักและใช้ประโยค "我很好"(wǒ hěn hǎo). ในตอบรับการทักทายนี้ี้

3．很

"很"(hěn) มีความหมายว่า "มาก" แต่การใช้คำนี้แตกต่างจากการใช้คำว่า "มาก" ในภาษาไทย "很" มักทำหน้าที่เป็นคำวิเศษณ์ขยายหน้าคำคุณศัพท์โดยไม่แสดงความหมายบอกระดับว่า "มาก" ตามตัวอักษรที่ปรากฎ เนื่องจากโดยทั่วไปคำคุณศัพท์ในภาษาจีนไม่สามารถทำหน้าที่เป็นภาคแสดงของประโยคได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นจึงต้องอาศัยคำวิเศษณ์ต่างๆ เช่น คำว่า "很" มาขยายเพิ่ม เพื่อให้คำคุณศัพท์นั้นกลายเป็นภาคแสดงของประโยค

4．吗และ呢

"吗"(ma) และ "呢"(ne) ต่างเป็นคำช่วยน้ำเสียง เรามักจะเติมสองคำนี้ไว้ท้ายประโยคเพื่อทำให้ประโยคกลายเป็นประโยคคำถาม โดยทั่วไป "吗" สามารถเทียบได้กับคำว่า "ไหม" และ "呢" สามารถเทียบได้กับคำว่า "ล่ะ" ในภาษาไทย

เกร็ดวัฒนธรรม

พิธีและธรรมเนียมปฏิบัติ 1: การทักทาย

การทักทายของคนจีนเวลาพบปะกันมีหลายรูปแบบ เมื่อพบคนที่ไม่รู้จักมาก่อนหรือคนที่ไม่คุ้นเคย มักทักทายกันด้วยประโยค "你好" nǐ hǎo (สวัสดีค่ะ/ครับ) เช่น เมื่อคุณไปถึงสถานที่ใหม่และรู้จักกับคนใหม่เป็นครั้งแรก ก็มักจะใช้ "你好" เป็นประโยคแรกในการทักทาย หรืออย่างเช่น หากคุณไปเที่ยวบ้านเพื่อนและบังเอิญมีคนอื่นอยู่ที่บ้านเพื่อนคุณด้วย โดยปกติแล้วในสถานการณ์เช่นนี้ เพื่อนคุณจะแนะนำให้คุณและเขารู้จักกัน จากนั้นทั้งคู่ก็จะทักทายกันด้วยประโยค "你好"

ส่วนการทักทายคนคุ้นเคยหรือเพื่อน โดยทั่วไปจะเลือกใช้ประโยคทักทายโดยพิจารณาว่าคู่สนทนากำลังทำอะไรอยู่ รูปแบบประโยคทักทายจึงแตกต่างกันไปตามสถานการณ์ เช่น หากพบคู่สนทนาในช่วงเวลารับประทานอาหาร ก็มักจะถามว่า "吃饭了吗？" (chī fàn le ma?), "你吃了吗？" (nǐ chī le ma), "吃了吗？" (chī le ma, ทานข้าวหรือยังคะ/ครับ) เป็นต้น หากพบกันบนท้องถนน ก็มักจะถามไถ่กันว่า "出去呀？"(chū qù ya, จะไปข้างนอกเหรอคะ/ครับ) "上街啊？"(shàng jiē a, ไปจ่ายตลาดเหรอคะ/ครับ) "买东西去呀？" (mǎi dōngxi qù ya, ไปซื้อของเหรอคะ/ครับ) "到哪儿去呀？" (dào nǎr qù ya, จะไปไหนคะ/ครับ) "上班去呀？"(shàng bān qù ya, ไปทำงานเหรอคะ) "下班了？" (xià bān le, เลิกงานแล้วเหรอคะ/ครับ) เป็นต้น หากพบกันในเวลาพัก เช่น เวลาพักกลางวันหรือเวลาที่ควรพักผ่อนในตอนกลางคืน ก็มักจะถามว่า "还没休息呀？"(hái méi xiū xi ya, ยังไม่พักเหรอคะ/ครับ) "还在忙呀？"(hái zài máng ya, ยังยุ่งอยู่เหรอคะ/ครับ) "还没睡呀？"(hái méi shuì ya, ยังไม่เข้านอนเหรอคะ/ครับ) เป็นต้น คนจีนใช้ประโยคเหล่านี้ทักทายกันในกลุ่มเพื่อนและคนคุ้นเคย โดยที่ผู้พูดอาจไม่ได้ต้องการทราบว่าคู่สนทนากำลังทำอะไรอยู่ เพียงแต่รู้สึกว่าการทักทายแบบนี้ให้ความรู้สึกสนิทสนมกัน

หากมีคนถามคุณด้วยประโยคทักทายที่ยกตัวอย่างข้างต้น คุณไม่จำเป็นต้องบอกเขาว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่ตามความจริง เพียงแต่ตอบอย่างง่ายๆ ตามสถานการณ์ที่ต่างกันไปก็พอ เช่น คุณสามารถตอบว่า "吃了。"(chī le, ทานแล้วค่ะ/ครับ) "还没吃呢" (hái méi chī ne, ยังไม่ได้เลยทานค่ะ/ครับ) "对，上班去" (duì shàng bān qù, ค่ะ/ครับ จะไปทำงาน) "上课去" (shàng kè qù, ไปเรียนค่ะ/ครับ) "出去走走" (chū qù zǒu zou, ออกไปเดินเล่นค่ะ/ครับ) "出去看看" (chū qù kàn kan, ออกไปดูๆ (เช่น ของ)หน่อยน่ะค่ะ/ครับ) "出去有点事儿"(chū qù yǒu diǎn shìr, ออกไปมีธุระนิดหน่อยค่ะ/ครับ) เป็นต้น ประโยคเหล่านี้เป็นประโยคที่คนจีนใช้ทั่วไปในชีวิตประจำวัน