第二十九课 = 我都做对了。บทที่ 29 ฉันทำถูกทั้งหมด 
生词 shēngcí คำศัพท์
1. 考试 kăoshì (เข่า ซื่อ) สอบ
ตัวอย่าง 我祝贺你考试通过。
wŏ zhù hè nĭ kăoshì tōng guò.
หว่อ จู้เฮ้อ หนี เข่าซื่อ ทงกั้ว.
ฉันอวยพรขอให้เธอสอบผ่านน่ะ
2. 题 tí (ถี) คำถาม, หัวข้อ(คำถาม)
3. 完 wán (หวาน) หมด, เสร็จ
ตัวอย่าง 这次没考好。题太多了,我没有做完。
zhè cì méi kǎo hǎo. tǐ tài duō le,wǒ méiyǒu zuò wán.
เจ้อ ชื่อ เหมย เขา ห่าว. ถี่ ไท้ ตัว เลอ, หว่อ เหมย โหย่ว จั้ว หวาน.
ครั้งนี้สอบได้ไม่ดี หัวข้อเยอะเกินไป ฉันทำไม่หมด
4. 道 dào (เต้า) ข้อ (คำถาม)
5. 成绩 chéngjì (เฉิงจี้) คะแนน
ตัวอย่าง 我都做完了,但是没都做对,做错了两道题,所以成绩不会太好。
wǒ dōu zuò wán le, dànshì méi dōu zuò duì,zuò cuò le liǎng dào tǐ, suǒyǐ chéngjì bú huì tài hǎo.
หว่อ โตว จั้ว หวาน เลอ, ต้านซื่อ เหมย โตว จั้ว ตุ้ย, จั้ว ชั่ว เลอ เหลี่ยง เต้า ถี, สัวอี่ เฉิงจี้ ปู๋ ฮุ้ย ไท้ ห่าว.
ฉันทำเสร็จทั้งหมด แต่ไม่ถูกทั้งหมด ทำผิดไป 2 ข้อ ดังนั้นคะแนนเลยไม่ดีเท่าไหร่
6. 句子 jùzi (จวี้ จึ) ประโยค
ตัวอย่าง 请问这个句子怎么翻译？
qǐngwèn zhè gè jùzi zěnme fānyì?
ฉิ่งเวิ่น เจ้อ เก้อ จวี้จึ เจิ่นเมอ ฟานอี้?
ไม่ทราบว่าประโยคนี้แปลยังไง
7. 干什么 gàn shénme (กั้น เสินเมอ) ทำไม,ทำอะไร
8. 干 gàn (กั้น) ทำ
ตัวอย่าง 你现在在干什么？
nǐ xiànzài zài gàn shénme?
หนี่ เสี้ยนจ้าย จ้าย กั้น เสินเมอ ?
ตอนนี้คุณกำลังทำอะไร
我不知他说这些干什么？
wǒ bù zhī tā shuō zhè xiē gàn shénme?
หว่อ ปู้ จือ ทา ซัว เจ้อ เซีย กั้น เสินเมอ?
ผมไม่รู้ว่าเค้าพูดแบบนี้ทำไม
9. 看见 kànjiàn (คั้นเจี้ยน) เห็น , พบเห็น
见 jiàn (เจี้ยน) เห็น
ตัวอย่าง 千万别让妈妈看见!
qiānwàn bié ràng māma kànjiàn!
เชียนว่าน เปี๋ย ย่าง มาหม่ะ คั้นเจี้ยน!
อย่าให้แม่เห็นเป็นอันขาด
我没看见你的词典。
wǒ méi kàn jiàn nǐ de cídiǎn.
หว่อ เหมย คั่นเจี้ยน หนี่ เตอ ฉือเตี่ยน.
ฉันไม่เห็นพจนานุกรมของเธอ
10. 词 cí (ฉือ) คำ
ตัวอย่าง 求各位帮忙翻译两个词。
qiú gèweì bāngmáng fānyì liǎng gè cí.
ฉิว เก้อเว่ย ปางหมาง ฟานอี้ เหลี่ยง เก้อ ฉือ.
ขอทุกท่านช่วยแปลคำ 2 คำ
11. 糟糕 zāogāo (เจาเกา) แย่.. / ซวย..
ตัวอย่าง 下雨没出门真糟糕。
xià yǔ méi chū mén zhēn zāogāo.
เซี่ยะ อวี่ เหมย ชู เหมิน เจิน เจาเกา.
ฝนตกไม่ได้ออกไปไหนแย่จริง ๆ(ซวยจริง ๆ )
12. 成 chéng (เฉิง) ....เป็น
ตัวอย่าง 中文翻译成英文。
zhōngwén fānyì chéng yīngwén.
จงเหวิน ฟานอี้ เฉิง อิงเหวิน.
ภาษาจีนแปลเป็นภาษาอังกฤษ
13. 回信 huí xìn (หุย สิ้น) ตอบจดหมาย
ตัวอย่าง 我想问你,为什么不给我回信？
wǒ xiǎng wèn nǐ,wei4 shénme bù gěi wǒ huí xìn?
หวอ เสี่ยง เวิ่น หนี่, เว่ย เสินเมอ ปู้ เก๋ย หว่อ หุย สิ้น?
ผมอยากถามคุณว่า เพราะอะไรคุณถึงไม่ตอบจดหมายกลับมาหาผม
14. 故事 gùshì (กู้ซื่อ) นิทาน
ตัวอย่าง 我的孩子不喜欢听故事有什么办法解决？
wǒ de háizi bù xǐhuān tīng gùshì yǒu shénme bànfǎ jiějué?
หว่อ เตอ ไหจึ ปู้ สี่ฮวาน ทิง กู้ซื่อ โหย่ว เสินเมอ ปั้นฝ่า เจี่ยเจวี๋ย?
ลูกของฉันไม่ชอบฟังนิทานมีวิธีแก้ไขอย่างไร
15. 有意思 yǒu yì si (โหย่ว อี้ สึ) สนุก, น่าสนใจ
ตัวอย่าง 这是一本很有意思的小说。
zhè shì yì běn hěn yǒu yìsi de xiǎoshuō.
เจ้อ ซื่อ อี้ เปิ่น เหิน โหย่ว อี้สึ เตอ เสี่ยวซัว
นี้เป็นนวนิยายที่สนุกมากเล่มหนึ่ง
16. 页 yè (เย้) หน้า(ที่).....
ตัวอย่าง 她说,还没看完呢,才看到三十页。
tā shuō, hái méi kàn wán ne, cái kàn dào sān shí yè.
ทา ซัว, ไห เหมย คั่น หวาน เนอ, ไฉ คั่น เต้า ซาน สือ เย้.
เค้าบอกว่า ยังอ่านไม่จบเลย เพิ่งอ่านถึงหน้าที่30
17. 笑 xiào (เสี้ยว) หัวเราะ
ตัวอย่าง 从小我一哭别人就想笑。
cóng xiǎo wǒ yì kū bié rén jiù xiǎng xiào.
ฉง เสียว หว่อ อี้ คู เปี๋ย เหยิน จิ้ว เสี่ยง เสี้ยว.
ตั้งแต่เล็กพอฉันร้องไห้คนก็อยากหัวเราะ
18. 会话 huìhuà (ฮุ่ยฮว่า) บทสนทนา, การสนทนา
ตัวอย่าง 咱们可以用这些故事练习会话。
zánmen kěyi yòng zhèxiē gùshì liànxí huìhuà.
จ๋านเมิน เขออี่ ย้ง เจ้อเซีย กู้ซื่อ เลี่ยนสี ฮุ่ยฮว่า
พวกเราสามารถใช้นิทานเหล่านี้ฝึกฝนการสนทนา
19. 念 niàn (เนี่ยน) อ่าน
ตัวอย่าง 不要再烦我了!我要念书!
bú yào zài fán wǒ le! wǒ yào niàn shū!
ปู๋ เย่า จ้าย ฝาน หว่อ เลอ! หว่อ เย่า เนี่ยน ซู!
ไม่ต้องมารบกวนฉันอีกแล้ว ฉันจะอ่านหนังสือ
20. 答 dá (ต๋า) ตอบ
ตัวอย่าง 问你一个问题,答对了请你吃饭。
wèn nǐ yí gè wèntí, dá duì le qing3 nǐ chīfàn.
เวิ่น หนี่ อี๋ เก้อ เวิ่นถี, ต๋า ตุ้ย เลอ ฉิง หนี่ ชือ ฟ่าน.
ถามคุณ 1 คำถาม ตอบถูกเลี้ยงข้าวคุณ
21. 办法 bànfǎ (ปั้นฝ่า) วิธี
ตัวอย่าง 这是个好办法。
zhè shì gè hǎo bànfǎ.
เจ้อ ซื่อ เก้อ ห่าว ปั้นฝ่า.
นี้เป็นวิธีที่ดีวิธีหนึ่ง
22. 合上 héshàng (เหอซ่าง) ปิด...แล้ว
ตัวอย่าง 合上书,睡觉去!
hé shàng shū, shuìjiào qù!
เหอ ซ่าง ซู, ซุ่ย เจี้ยว ชวี่!
ปิดหนังสือแล้ว ไปนอนซ่ะ
上 shàng (ซ่าง) เป็นคำเสริมประเภทบอกผล
คำอธิบายเพิ่มเติม ใช้ตามหลังคำกริยาเพื่อชี้แจงเพิ่มเติมเกี่ยวกับผลของการกระทำหรือการเปลี่ยนแปลงว่าได้กระทำสิ่งนั้นลงไปแล้ว (อ่านเพิ่มเติมที่ไวยากรณ์ด้านล่างค่ะ)
23. 听见 tīngjiàn (ทิงเจี้ยน) ได้ยิน
ตัวอย่าง 我听见我的心在哭。
wǒ tīngjiàn wǒ de xīn zài kū.
หว่อ ทิง เจี้ยน หว่อ เตอ ซิน จ้าย คู
ฉันได้ยินหัวใจของฉันกำลังร้องไห้
24. 打开 dǎ kāi (ต่า คาย) เปิด
ตัวอย่าง 当你要打开门时钥匙生锈了怎么办？
dāng nǐ yào dǎkāi mén shí yàoshi shēngxiù le zěnme bàn?
ตัง หนี่ เย่า ต่าคาย เหมิน สือ เย่าสึ เซิงซิ่ว เลอ เจิ่นเมอ ปั้น?
ขณะที่คุณต้องการเปิดประตูกุญแจขึ้นสนิมทำยังไง
25. 作业 zuòyè (จั้วเย้) การบ้าน
ตัวอย่าง 我今天的作业还没有做完呢。
wǒ jīntiān de zuòyè hái méi yǒu zuò wán ne.
หว่อ จินเทียน เตอ จั้วเย้ ไห เหมย โหย่ว จั้ว หวาน เนอ.
การบ้านวันนี้ของฉันยังทำไม่เสร็จเลย
26. 熟 shú (สู) คุ้นเคย, ถนัด, สุก(อาหาร)
ตัวอย่าง 你们被不熟的人借钱过吗？
nǐmen beì bù shú de rén jiè qián guò ma ?
หนี่เมิน เป้ย ปู้ สู เตอ เหยิน เจี้ย เฉียน กั้ว มะ?
พวกคุณเคยโดนคนที่ไม่คุ้นเคยยืมเงินไหม
不熟不做,不懂不买。
bù shú bú zuò, bù dǒng bù mǎi.
ปู้ สู ปู๋จั้ว, ปู้ ต่ง ปู้ หม่าย
ไม่ถนัดไม่ทำ ไม่เข้าใจไม่ซื้อ
榴莲不熟怎么办？
liúlián bù shú zěnme bàn?
หลิว เหลียน ปู้ สู เจิ่นเมอ ปั้น?
ทุเรียนไม่สุก ทำยังไง
27. 再 zài (จ้าย) .....อีก
ตัวอย่าง 别再打电话给我的女朋友了。
bié zài dǎ diàn huà gěi wǒ de nǔ péngyou le.
เปี๋ย จ้าย ต่า เตี้ยน ฮว่า เก๋ย หว่อ เตอ นวี่ เผิงโหย่ว เลอ.
อย่าโทรศัพท์หาแฟนผมอีกเลย
再吃一碗。
zài chī yì wǎn.
จ้าย ชือ อี้ หว่าน.
กินอีก(1)ชาม
转名 Zhuānmíng คำศัพท์
安娜 ān nà (อันน่า) แอนนา
一、课文 kèwén (เค่อเหวิน) บทเรียน
(一)我都做对了。ฉันทำถูกทั้งหมดเลย
(考试以后 หลังจากสอบ)
玛丽: 你今天考得怎么样？
Mǎlì: nǐ jīntiān kǎo de zěnme yàng?
หม่าลี่: หนี่ จินเทียน เข่า เตอ เจิ่นเมอ ย่าง
แมร์รี่: วันนี้คุณสอบเป็นอย่างไรบ้าง
罗兰: 这次没考好。题太多了,我没有做完。你做完了没有？
Luólán: zhè cì méi kǎo hǎo. tí tài duō le,wǒ méi yǒu zuò wán. nǐ zuò wán le méi yǒu?
หลัวหลัน: เจ้อ ชื่อ เหมย เขา ห่าว. ถี ไท้ ตัว เลอ. หว่อ เหมย โย่ว จั้ว หวาน, หนี่ จั้ว หวาน เลอ เหมย โหย่ว?
โรล์แลนด์: ครั้งนี้สอบได้ไม่ดี หัวข้อเยอะเกินไป ฉันทำไม่เสร็จ คุณทำเสร็จทั้งหมดเลยรึเปล่า
玛丽: 我都做完了,但是没都做对,做错了两道题,所以成绩不会太好。
Mǎlì: wǒ dōu zuò wán le, dànshì méi dōu zuò duì,zuò cuò le liǎng dào tí, suǒyǐ chéngjì bú huì tài hǎo.
หม่าลี่: หว่อ โตว จั้ว หวาน เลอ, ต้าน ซื่อ เหมย โตว จั้ว ตุ้ย, จั้ว ชั่ว เลอ เหลี่ยง เต้า ถี, สัวอี่ เฉิงจี ปู๋ ฮุ่ย ไท้ ห่าว.
แมร์รี่: ฉันทำเสร็จทั้งหมด แต่ว่าทำไม่ถูกทั้งหมด ทำผิดไปสองหัวข้อ ดังนั้นคะแนนไม่น่าจะดีมาก
罗兰: 语法题不太难,我觉得都做对了。听力比较难,很多句子我没听懂。
Luólán: yǔfǎ tí bú tài nán,wǒ juéde dōu zuò duì le. tīng lì bǐjiào nán, hěn duō
jùzi wǒ méi tīng dǒng.
หลัวหลัน:อวี๋ฝ่า ถี ปู๋ ไท้ หนาน, หว่อ เจวี๋ยเต๋อ โตว จั้ว ตุ้ย เลอ. ทิงลี่ ปี่ เจี้ยว หนาน, เหิ่น ตัว
โรล์แลนด์: หัวข้อไวยากรณ์ไม่ยากจนเกินไป ฉันรู้สึกว่าทำถูกทุกข้อ การฟังค่อน ข้างยาก
玛丽:我也不知道做对了没有。我的词典呢？
Mǎlì: wǒ yě bù zhīdào zuò duì le méiyǒu. wǒ de cídiǎn ne?
หม่าลี่: หวอ เย่ ปู้ จือเต้า จั้ว ตุ้ย เลอ เหมยโหย่ว . หว่อ เตอ ฉือ เตี่ยน เนอ?
แมร์รี่: ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำถูกต้องรึเปล่า พจนานุกรมของฉันล่ะ?
罗兰: 我没看见你的词典,你找词典干什么？
Luólán: wǒ méi kàn jiàn nǐ de cídiǎn, nǐ zhǎo cídiǎn gàn shénme?
หลัวหลัน:หว่อ เหมย คั่น เจี้ยน หนี่ เตอ ฉือเตี่ยน, หนี จ่าว ฉือเตี่ยน กั้น เสินเมอ?
โรล์แลนด์: ฉันไม่เห็นพจนานุกรมของเธอ เธอหาพจนานุกรมทำไม
玛丽: 我查一个词,看看写对了没有。....糟糕,写错了,是这个“得”, 我写成这个“的”了。
Mǎlì: wǒ chá yí gè cí, kàn kàn xiě duì le méiyǒu. …zāogāo, xiě cuò le, shì zhè gè “děi”, wǒ xiě chéng zhè gè “de” le.
หม่าลี่: หว่อ ฉา อี๋ เก้อ ฉือ, คั่น คั่น เสี่ย ตุ้ย เลอ เหมยโหย่ว. … เจาเกา , เสี่ย ชั่ว เลอ, ซื่อ เจ้อ เก้อ “เต่ย” หวอ เสี่ย เฉิง เจ้อ เก้อ “เตอ” เลอ.
แมร์รี่: ฉันหาศัพท์คำหนึ่ง ดูว่าเขียนถูกต้องแล้วหรือเปล่า …แย่แล้ว เขียนผิดแล้ว ต้องเป็น“得”คำนี้ ฉันดันเขียนเป็น “的” คำนี้
罗兰: 别查了,休息休息吧。快打开电脑,看看你买的电影光盘吧。
Luólán: bié chá le, xiūxi xiūxi ba. kuài dǎ kāi diànnǎo,kànkàn nǐ mǎi de diànyǐng guāngpán ba.
หลัวหลัน: เปี๋ย ฉา เลอ , ซิวสิ ซิวสิ ป่ะ. ไคว้ ต่า คาย เตี้ยนเหน่า, คั่น คั่น หนี หม่าย เตอ เตี้ยนอิ่ง กวางผาน ป่ะ.
โรล์แลนด์: ไม่ต้องหาแล้ว พักผ่อนเถอะ รีบเปิดคอมพิวเตอร์ ดูซีดีหนังที่เธอซื้อมาเถอะ
玛丽: 我的衣服还没有洗完呢,还得给我妹妹回信。
Mǎlì: wǒ de yīfú hái méiyǒu xǐ wán ne, hái děi gěi wǒ mei4mei huí xìn.
หม่าลี่: หว่อ เตอ อีฝู ไห เหมยโหย่ว สี่ หวาน เนอ, ไห เต่ย เก๋ย หว่อ เม่ยเหม่ย หุย สิ้น.
แมร์รี่: เสื้อผ้าของฉันยังซักไม่เสร็จเลย ยังต้องตอบจดหมายน้องสาวฉันอีก
罗兰: 看完电影再洗吧。
Luólán: kàn wán diànyǐng zài xǐ ba.
หลัวหลัน คั่น หวาน เตี้ยนอิ่ง ไจ้ สี่ ป่ะ.
โรล์แลนด์: ดูหนังจบค่อยซักล่ะกัน
|
(二)看完电影再做作业
吃完晚饭,我和玛丽回到宿舍。玛丽说,田芳借给她了一本书,书里都是小故事,很有意思。我问她,你看完了没有。她说,还没看完呢,才看到三十页。
我问玛丽:“都看懂了吗？”
她回答:“有的看懂了,有的没看懂。”
“可以让我看看吗？”
“当然可以”
我看了两个故事,也觉得很有意思。看到有意思的地方,就想笑。我对玛丽说:“咱们可以用这些故事练习会话。”
玛丽说:“怎么练习？”
“我念完一个故事,问你几个问题,看你能不能答对;你念完一个故事,也问我几个问题,看我能不能答对。”
玛丽说:“这是个好办法。”
我念了一个故事,玛丽听懂了。问了她五个问题,她都答对了。
她念了一个故事,合上书,问我听懂了没有。我说有的地方没听懂,她打开书,又念了一遍,我才听懂。她也问了五个问题,我答对了四个,答错了一个。
我们还没有练习完,就听见安娜在门外叫我们。我开开门问她:“什么事？”
“晚上礼堂有电影,你们看吗？”
“什么电影？”
“是个新电影,我不知道叫什么名字。田芳说这个电影非常好。”
“想看。但是我今天的作业还没有做完呢,课文也读得不太熟。”
安娜说:“我也没做完呢,看完电影再做吧。”
说完,我们三个就去礼堂看电影了。我们看到九点才看完。九点半我才开始做作业。做完作业已经十点半了。
chī wán wǎn fàn, wǒ hé Mǎlì huí sùshè. Mǎlì shuō, Tiánfāng jiè gěi tā le yì běn shū, shūlǐ dōu shì xiǎo gù shì, hěn yǒu yìsi. Wǒ wèn tā,nǐ kàn wán le měiyǒu. Tā shuō ,hái méi kàn wán ne, cái kàn dào sān shí yè.
wǒ wèn Mǎlì: “dōu kàn dǒng le ma?”
tā huí dá: “yǒu de kàn dǒng le, yǒu de méi kàn dǒng.”
“kěyǐ ràng wǒ kàn kàn ma?”
“dāng rán kěyǐ”
wǒ kàn le liǎng gè gù shì,yě jué dé hěn yǒu yìsi .kàn dào yǒu yì si de dìfāng,jiù xiǎng xiào. Wǒ duì Mǎlì shuō: “zánmen kěyǐ yòng zhèxiē gùshì liànxí huì huà.”
Mǎlì shuō: “zěn me liànxí?”
“wǒ niàn wán yí gè gùshì,wèn nǐ jǐ gè wèn tí,kàn nǐ néng bù néng dáduì; nǐ niàn wán yí gè gùshì ,yě wèn wǒ jǐ gè wèn tí, kàn wǒ néng bù néng dáduì.”
Mǎlì shuō: “zhè shì gè hǎo bànfǎ”
wǒ niàn le yí gè gùshì, Mǎlì ting1 dǒng le.wèn le tā wǔ gè wèn tí,tā dōu dáduì le.
tā niàn le yí gè gùshì,hé shàng shū,wèn wǒ tīng dǒng le méi yǒu. wǒ shuō yǒu de dìfāng méi tīng dǒng, tā dǎ kāi shū,yòu niàn le yí biàn,wǒ cái tīng dǒng.tā yě wèn le wǔ gè wèn tí,wǒ dá duì le sì gè,dá cuò le yí gè.
wǒmen hái méi yǒu liànxí wán,jiù tīng jiàn ānnà zài mén wài jiào wǒmen .wǒ kāi kāi mén wèn tā: “shénme shì?”
“wǎnshàng lǐtáng yǒu diànyǐng, nǐmen kàn ma?”
“shénme diànyǐng?”
“shì gè xīn diànyǐng, wǒ bù zhīdào jiào shénme míngzi. Tiánfāng shuō zhè gè diànyǐng fēicháng hǎo.”
“xiǎng kàn. dànshì wǒ jīntiān de zuòyè hái méiyǒu zuò wán ne, kèwén yě dú de bú tài shú.” ānnà shuō: “ wǒ yě méi zuò wán ne, kàn wán diànyǐng zài zuò ba.”
shuō wán , wǒmen sāngè jiù qù lǐtáng kàn diànyǐng le.wǒmen kàn dào jiǔ diǎn cái kàn wán.jiǔ diǎn bàn wǒ cái kāi shǐ zuò zuò yè.zuò wán zuò yè yǐjīng shí diǎn bàn le.
ชือ หวาน หว่านฟ่าน, หว่อ เหอ หม่าลี่ หุย เต้า สู้เซ่อ. หม่าลี่ ซัว, เถียนฟาง เจี้ย เก่ย ทา เลอ อี้ เปิ่น ซู, ซู หลี่ โตว ซื่อ เสี่ยว กู้ ซื่อ, เหิน โหย่ว อี้ สึ. หว่อ เวิ่น ทา , หนี่ คั่น หวาน เลอ เหมยโหย่ว. ทา ซัว . ไห เหมย คั่น หวาน เนอม ไฉ คั่น เต้า ซานสือ เย้.
หว่อ เวิ่น หม่า ลี่ : “โตว คั่น ต่ง เลอ มา?”
ทา หุย ต๋า: “โหย่ว เตอ คั่น ต่ง เลอ, โย่ว เตอ เหมย คั่น ต่ง.”
“เขออี่ ย่าง หว่อ คั่น คั่น มา?”
“ตัง หยาน เขออี่”
หว่อ คั่น เลอ เหลี่ยง เก้อ กู้ซื่อ, เย่ เจวี๋ยเต๋อ เหิน โหย่ว อี้ สึ. คั่น เต้า โหยว อี้ สึ เตอ ตี้ฟาง, จิ้ว เสี่ยง เสี้ยว. หว่อ ตุ้ย หม่าลี่ ซัว: “ จ๋านเมิน เขออี่ ย้ง เจ้อ เซีย กู้ซื่อ เลี่ยน สี ฮุ่ยฮว่า.”
หม่าลี่ ซัว: “เจิ่น เมอ เลี่ยนสี?”
“หว่อ เนี่ยน หวาน อี๋ เก้อ กู้ซื่อ, เวิ่น หนี่ จี่ เก้อ เวิ่นถี, คั่น หนี่ เหนิง ปู้ เหนิง ต๋าตุ้ย .”
หม่าลี่ ซัว: “ เจ้อ ซื่อ เก้อ ห่าว ปั้นฝ่า.”
หว่อ เนี่ยน เลอ อี๋ เก้อ กู้ซื่อ, หม่าลี่ ทิง ต่ง เลอ. เวิ่น เลอ ทา อู่ เก้อ เวิ่นถี, ทา โตว ต๋า ตุ้ย เลอ.
ทา เนี่ยน เลอ อี๋ เก้อ กู้ซื่อ, เหอ ซ่าง ซู , เวิ่น หว่อ ทิง ต่ง เลอ เหมย โหย่ว. หว่อ ซัว โหย่ว เตอ ตี้ฟาง เหมย ทิง ต่ง, ทา ต่า คาย ซู, โย่ว เนี่ยน เลอ อี๋ เปี้ยน, หว่อ ไฉ ทิง ต่ง. ทา เย่ เวิ่น เลอ อู่ เก้อ เวิ่น ถี, หว่อ ต๋า ตุ้ย เลอ ซื่อ เก้อ, ต๋า ชั่ว เลอ อี๋ เก้อ.
หว่อเมิน ไห เหมย โหย่ว เลี่ยน สี หวาน , จิ้ว ทิง เจี้ยน อันน่า จ้าย เหมิน ว่าย เจี้ยว หว่อ เมิน. หว่อ คาย คาย เหมิน เวิ่น ทา : “เสิน เมอ ซื่อ?”
“หว่านซ่าง หลี่ ถัง โหย่ว เตี้ยนอิ่ง, หนี่เมิน คั่น มา?”
“เสิน เมอ เตี้ยนอิ่ง?”
“ซื่อ เก้อ ซิน เตี้ยนอิ่ง, หว่อ ปู้ จือ เต้า เจี้ยว เสินเมอ หมิงจึ. เถียนฟาง ซัว เจ้อ เก้อ เตี้ยนอิ่ง เฟย ฉาง ห่าว.”
“ เสี่ยง คั่น. ต้าน ซื่อ หว่อ จิน เทียน เตอ จั้ว เย้ ไห เหมย โหย่ว จั้ว หวาน เนอ, เค่อ เหวิน เย่ ตู๋ เตอ ปู๋ ไท้ สู.”
อันน่า ซัว: “หวอ เย่ เหมย จั้ว หวาน เนอ, คั่น หวาน เตี้ยนอิ่ง จ้าย จั้ว ป่ะ.”
ซัว หวาน, หว่อ เมิน ซาน เก้อ จิ้ว ชวี่ หลี่ ถัง คั่น เตี้ยนอิ่ง เลอ. หว่อ เมิน คั่น เต้า จิ๋ว เตี่ยน ไฉ คั่น หวาน. จิ๋ว เตี่ยน ปั้น หว่อ ไฉ คาย สื่อ จั้ว จั้ว เย้. จั้ว หวาน จั้ว เย้ อี่ จิง สือ เตี่ยน ปั้น เลอ.
กินข้าวเย็นเสร็จ ฉันกับแมร์รี่กลับถึงหอพัก แมร์รี่พูดว่า เถียนฟางยืมหนังสือหล่อนไปเล่มหนึ่ง ในหนังสือล้วนเป็นนิทานเรื่องสั้น สนุกมาก ฉันถามหล่อนว่า เธออ่านจบแล้วหรือยัง หล่อนว่า ยังไม่จบเลย เพิ่งจะอ่านถึงหน้าที่ 30
ฉันถามแมร์รี่ : “อ่านเข้าใจหมดแล้วหรือ”
หล่อนตอบ: “ อ่านเข้าใจบ้าง อ่านไม่เข้าใจบ้าง”
“ให้ฉันอ่านบ้างได้ไหม”
“ได้แน่นอน”
ฉันอ่านนิทานแล้วสองเรื่อง ก็รู้สึกสนุกเหมือนกัน อ่านเจอตรงที่สนุก ก็อยากหัวเราะ ฉันพูดกับแมร์รี่ว่า : “พวกเราสามารถใช้นิทานเหล่านี้ฝึกบทสนทนาได้”
แมร์รี่พูดว่า : “ฝึกยังไง?”
“ ฉันอ่านนิทานจบ 1 เรื่อง ถามคำถามเธอ2-3ข้อ ดูว่าเธอสามารถตอบคำถามได้ไหม; เธออ่านนิทานจบ 1 เรื่อง ก็ถามคำถามฉัน 2-3 ข้อ ดูว่าฉันสามารถตอบได้ไหม”
แมร์รี่พูดว่า: “ นี้เป็นวิธีที่ดี”
ฉันอ่านนิทาน 1 เรื่อง แมร์รี่ฟังเข้าใจ ถามคำถามหล่อน 5 คำถาม หล่อนตอบถูกต้องทั้งหมด
หล่อนอ่านนิทาน 1 เรื่อง ปิดหนังสือ ถามฉันว่าฟังเข้าใจรึเปล่า ฉันพูดว่าบางจุดฟังไม่รู้เรื่อง หล่อนเปิดหนังสือ อ่านอีกรอบ ฉันถึงฟังเข้าใจ หล่อนก็ถามคำถาม 5 ข้อ ฉันตอบถูก 4 ข้อ ตอบผิด 1 ข้อ
พวกเรายังฝึกกันยังไม่เสร็จ ก็ได้ยินแอนนาเรียกพวกเราอยู่ที่นอกประตู ฉันเปิดประตูถามหล่อนว่า “มีเรื่องอะไร”
“ตอนเย็นหอประชุมมีฉายหนัง พวกเธอดูไหม”
“หนังอะไร”
“เป็นหนังเรื่องใหม่ ฉันไม่รู้ชื่อเรื่องอะไร เถียนฟางบอกว่าหนังเรื่องนี้ดีมาก.”
“อยากดู แต่ว่าการบ้านวันนี้ฉันยังทำไม่เสร็จเลย บทเรียนก็ยังอ่านไม่คล่อง.”
แอนนาพูดว่า : “ฉันก็ยังทำไม่เสร็จ , ดูหนังจบค่อยทำล่ะกัน”
พูดจบ , พวกเราสามคนก็ไปหอประชุมดูหนัง พวกเราดูถึงสามทุ่ม ถึงดูจบ สามทุ่มครึ่งถึงเริ่มทำการบ้าน ทำการบ้านเสร็จปาเข้าไป4 ทุ่มครึ่ง
|
语法 yǔfǎ ไวยากรณ์
(一)动作结果的表达:结果补语
การแสดงผลลัพภ์ของการกระทำ : คำเสริมประเภทบอกผล
คำกริยา “完、懂、见、开、上、到、给、成” และคำคุณศัพท์ “好、对、错、熟、早、晚” เป็นต้น สามารถวางไว้หลังคำกริยาเพื่อทำหน้าที่เป็นคำเสริมบอกผลของการกระทำ
โครงสร้าง : กริยา + คำกริยา/ คำคุณศัพท์ + (了)
|
(1) 我听懂了老师的话。
wǒ tīng dǒng le lǎoshī de huà.
หว่อ ทิง ต่ง เลอ เหล่าซือ เตอ ฮว่า.
ฉันฟังคำพูดของอาจารย์เข้าใจ
(2) 我看见玛丽了。她在操场打太极拳呢。
wǒ kàn jiàn Mǎlì le. tā zài cāochǎng dǎ tài jí quán ne.
หว่อ คั่น เจี้ยน หม่าลี่ เลอ. ทา จ้าย เชาฉ่าง ต่า ไท้จี๋เฉวียน เนอ.
ฉันเห็นแมร์รี่แล้ว หล่อนอยู่ที่สนามกีฬารำไท้เก็กอยู่
(3) 今天的作业我做完了。
jīntiān de zuòyè wǒ zuò wán le.
จินเทียน เตอ จั้วเย้ หว่อ จั้ว หวาน เลอ.
การบ้านของวันนี้ฉันทำเสร็จแล้ว
(4) 我答错了两道题。
wǒ dá cuò le liǎng dào tí.
หว่อ ต๋า ชั่ว เลอ เหลี่ยง เต้า ถี.
ฉันตอบผิดไป2 ข้อ
โครงสร้างปฏิเสธ : 没(有) + คำกริยา + คำเสริมประเภทบอกผล
หลังคำเสริมของประโยคปฏิเสธจะต้องตัดคำ “了” ทิ้ง
|
(5) 你没有听见吗？安娜在叫你。
nǐ méiyǒu tīng jiàn ma? ānnà zài jiào nǐ.
หนี่ เหมยโหย่ว ทิง เจี้ยน มา? อันน่า จ้าย เจี้ยว หนี่.
เธอไม่ได้ยินหรอ แอนนากำลังเรียกเธออยู่
(6) 这课课文我没有看懂。
zhè kè kèwén wǒ méiyǒu kàn dǒng.
เจ้อ เค่อ เค่อเหวิน หว่อ เหมยโหย่ว คั่น ต่ง.
บทเรียนบทนี้ฉันอ่านไม่เข้าใจ
(7) 我没有看见你的词典。
wǒ méiyǒu kànjiàn nǐ de cídiǎn.
หว่อ เหมยโหย่ว คั่นเจี้ยน หนี่ เตอ ฉือเตี่ยน.
ฉันไม่เห็นพจนานุกรมของเธอ
(8) 这件衣服没洗干净。
zhè jiàn yīfú méi xǐ gān jìng.
เจ้อ เจี้ยน อีฝู เหมย สี่ กัน จิ้ง.
เสื้อผ้าชุดนี้ซักไม่สะอาด
(9) 这道题我没做对。
zhè dào tí wǒ méi zuò duì.
เจ้อ เต้าถี หว่อ เหมย จั้ว ตุ้ย.
หัวข้อนี้ฉันทำไม่ถูก
รูปแบบประโยคย้อนถาม : “......了没有？”
(10) A: 你看见玛丽了没有？
nǐ kànjiàn Mǎlì le méiyǒu?
หนี่ คั่นเจี้ยน หม่าลี่ เลอ เหมยโหย่ว?
เธอเห็นแมร์รี่แล้วหรือยัง
B: 看见了。
kànjiàn le .
คั่นเจี้ยน เลอ .
เห็นแล้ว
(11) A: 今天的作业你做完了没有？
jīntiān de zuòyè nǐ zuò wán le méiyǒu?
จินเทียน เตอ จั้วเย้ หนี่ จั้ว หวาน เลอ เหมยโหย่ว?
การบ้านของวันนี้เธอทำเสร็จแล้วหรือยัง
B: 还没做完呢。
hái méi zuò wán ne.
ไห เหมย จั้ว หวาน เนอ.
ยังทำไม่เสร็จเลย
(12) A: 这个题你做对了没有?
zhè gè tí nǐ zuò duì le méi yǒu?
เจ้อ เก้อ ถี หนี่ จั้ว ตุ้ย เลอ เหมย โหย่ว?
คำถามข้อนี้เธอทำถูกต้องแล้วหรือยัง
B: 没做对。
méi zuò duì.
เหมย จั้ว ตุ้ย.
ทำไม่ถูก
ขณะที่หลังคำกิริยามีคำเสริมประเภทบอกผลและยังมีกรรมมารองรับ , กรรมจะต้องวางไว้หลังคำเสริมประเภทบอกผล เช่น
(13) 我看错题了。(ห้ามบอกว่า * 我看题错了。)
(14) 我没看见你的词典。(ห้ามบอกว่า *我没看你的词典。)
ข้อที่
|
คำกิริยา
动词
|
คำเสริมประเภทบอกผล
结果补语
|
กรรม
宾语
|
13
|
看
|
错
|
题
|
14
|
没看
|
见
|
你的词典
|
คำช่วย “了” ต้องวางไว้หลังคำเสริมประเภทบอกผล , และไว้หน้ากรรม เช่น
(15) 我做错了两道题。
(16) 我只翻译对了一个句子。
ข้อที่
|
คำกิริยา
动词
|
คำเสริมประเภทบอกผล
结果补语
|
了
|
กรรม
宾语
|
15
|
做
|
错
|
了
|
两道题
|
16
|
翻译
|
对
|
了
|
一个句子
|
二)结果补语:“上”、“成”和“到”
คำเสริมประเภทบอกผล: “上”、“成”和“到”
1. คำเสริมประเภทบอกผล “上” แสดงถึง เหตุการณ์สองเหตุการณ์กระทำขึ้นพร้อมกัน เช่น
(1) 关上门吧。
guān shàng mén ba.
กวาน ซ่าง เหมิน ป่ะ.
ปิดประตูเถอะ
(2) 请同学们合上书,现在听写。
qǐng tóngxué men hé shàng shū,xiànzài tīng xiě.
ฉิ่ง ถงเสวีย เมิน เหอ ซ่าง ซู, เสี้ยนจ้าย ทิง เซี่ยะ.
นักเรียนทุกคนกรุณาปิดหนังสือ ตอนนี้เขียนตามคำบอก
แสดงถึงเหตุการณ์หนึ่งติดอยู่กับเหตุการณ์หนึ่ง เช่น
(3) 请在这儿写上你的名字。
qǐng zài zhèr xiě shàng nǐ de míngzi.
ฉิ่ง จ้าย เจ้อร์ เสี่ย ซ่าง หนี่ เตอ หมิงจึ.
กรุณาเขียนชื่อของคุณที่นี้
(4) 你穿上这件毛衣试试。
nǐ chuān shàng zhè jiàn máo yī shì shì.
หนี่ ชวน ซ่าง เจ้อ เจี้ยน เหมาอี ซื่อ ซื่อ.
เธอลองสวมเสื้อขนสัตว์ตัวนี้ดู
2. คำเสริมประเภทบอกผล “成” แสดงถึง เหตุการณ์หนึ่งกลายเป็นอีกเหตุการณ์หนึ่ง โดยผลของการเปลี่ยนแปลงอาจเป็นสิ่งที่ดี หรือไม่ดีก็ได้ เช่น
(1) 这篇课文,老师要我们改成叙述体。
zhè piān kèwén, lǎoshī yào wǒmen gǎichéng xù shù tǐ
เจ้อ เพียน เค่อเหวิน, เหล่าซือ เย่า หว่อเมิน ก่ายเฉิง ซวี่ สู้ ถี่.
บทเรียนนี้ อาจารย์ต้องการให้แก้เป็นรูปแบบการบรรยาย
(2) “是不是”,他总说成“四不四”。
“shì bú shì”, tā zǒng shuō chéng “sì bú sì”.
“ ซื่อ ปู๋ ซื่อ” , ทา จ่ง ซัว เฉิง “ ซื่อ ปู๋ ซื่อ”.
“ ใช่ไม่ใช่” เค้ามักพูดเป็น “4 ไม่ 4”
(3) 这是个“我”字,你写成 “找” 字了。
zhè shì gè “wǒ” zì, nǐ xiě chéng “zhǎo” zì le.
เจ้อ ซื่อ เก้อ “หว่อ” จื้อ, หนี เสี่ย เฉิง “จ่าว” จื้อ เลอ.
นี้เป็นอักษร “我 ฉัน” เธอเขียนเป็นอักษร “找 หา”
3. คำเสริมประเภทบอกผล “到” แสดงถึง การกระทำสามารถบรรลุเป้าหมาย
(1) 我找到王老师了。
wǒ zhǎo dào wáng lǎoshī le.
หวอ จ่าว เต้า หวัง เหล่าซือ เลอ.
ฉันหาอาจารย์หวังเจอแล้ว
(2) 罗兰买到那本书了。
Luólán mǎi dào nà běn shū le.
หลัวหลัน หม่าย เต้า น่า เปิ่น ซู เลอ.
โรลแลนด์ ซื้อหนังสือเล่มนั้นได้แล้ว
แสดงถึงการผ่านมาของเหตุการณ์หนึ่ง เช่น
(3) 我昨天很晚才回到家。
wǒ zuótiān hěn wǎn cái huí dào jiā.
หว่อ จั๋วเทียน เหิน หว่าน ไฉ หุย เต้า เจียะ.
เมื่อวานฉันกลับถึงบ้านดึกมาก
(4) 我们学到二十九课了。
wǒmen xué dào èr shí jiǔ kè le.
หว่อเมิน เสวีย เต้า เอ้อร์ สือ จิ่ว เค่อ เลอ.
พวกเราเรียนถึงบทที่ 29 แล้ว
แสดงถึงการกระทำมีความต่อเนื่องถึงช่วงเวลาหนึ่ง เช่น
(5) 星期六早上我睡到九点才起床。
xīng qī liù zǎoshàng wǒ shuì dào jiǔdiǎn cái qǐchuáng.
ซิง ชี ลิ่ว จ่าวซ่าง หว่อ ซุ่ย เต้า จิ๋วเตี่ยน ไฉ ฉี่ฉวง.
เช้าวันเสาร์ฉันนอนถึงเก้าโมงถึงลุกจากที่นอน
(6) 我每天晚上都学到十一二点。
wǒ měitiān wǎnshàng dōu xué dào shí yī èr diǎn.
หวอ เหม่ยเทียน หว่านซ่าง โตว เสวีย เต้า สือ อี เอ้อร์ เตี่ยน.
ทุกวันตอนเย็นฉันเรียนถึง 11 -12 โมง
三) 主谓词组作定语:กลุ่มคำบอกเล่าทำหน้าที่เป็นคำขยายนาม:
กลุ่มคำบอกเล่าขณะทำหน้าที่ขยายนามต้องเติม “的” เข้าไปช่วย เช่น
(1) 田芳借给你的那本书你看完了没有？
Tiánfáng jiè gěi nǐ de nà běn shū nǐ kàn wán le méiyǒu?
เถียนฟาง เจี้ย เก๋ย หนี่ เตอ น่า เปิ่น ซู หนี่ คั่น หวาน เลอ เหมยโหย่ว
หนังสือเล่มนั้นที่เถียนฟางให้คุณยืม คุณอ่านจบหรือยัง
(2) 我们现在学的词大概有一千多个。
wǒmen xiànzài xué de cí dàgài yǒu yì qiān duō gè.
หว่อเมิน เสี้ยนจ้าย เสวีย เตอ ฉือ ต้าก้าย โหย่ว อี้ เชียน ตัว เก้อ.
คำศัพท์ที่พวกเราเรียนตอนนี้มีประมาณหนึ่งพันกว่าตัว
(3) 你要的那本书我给你买到了。
nǐ yào de nà běn shū wǒ gěi nǐ mǎi dào le.
หนี่ เย่า เตอ น่า เปิ่น ซู หวอ เก๋ย หนี หม่าย เต้า เลอ.
หนังสือเล่มนั้นที่เธอต้องการฉันซื้อให้เธอได้แล้วน่ะ
四) 练习:แบบฝึกหัด
@ 选词填空: จงเลือกคำเติมลงในช่องว่าง
懂、开、成、好、熟、错、关、道、上
|
(1) 这几______题比较难,我虽然做完了,但是不知道做对没做对。
(2) 外边风很大,_______上窗户吧。
(3) 打____电脑,看看你买的光盘吧。
(4) 对不起,我看____时间了,所以来晚了。
(5) 这次我没考_____,因为考试前我病了。
(6) 你说得太快,我没听____,请您再说一遍,好吗？
(7) 要是不预习,上课的时候,就很难听____老师讲的语法。
(8) 请大家合____书,现在听写生词。
(9) 糟糕,这个是“找”字,我写_____“我”字了。
(10) “ān(安)” 这个音,我总是发_____“ āng”。
(11) 我作业已经做完了,课文还没有念____呢。
看、看、见、听、听见
|
A: 你______田芳了没有？
B: _______了,她在球场看比赛呢。
A: 哪个球场？
B: 篮球场。你______!她在那儿呢,_____了吗？
A: _______了,田芳! 田芳!
B: 哎!
A: 我刚才叫你,你没___吗？
B: 对不起,我没____,你_____,我正在_____音乐呢。
A: 明天下午我想去______电影,你去不去？
B:我也想去。
@ 读后翻译: อ่านแล้วฝึกแปล
昨天下午,我和玛丽一起去超市买东西。回到学校的时候,玛丽觉得不舒服,我就陪她一起去医院看病。到了医院,大夫问她:“你怎么了？”玛丽说:“我头疼,很不舒服。”大夫给她检查了检查说:“你感冒了。烧得很厉害,三十九度五。给你打一针吧。”玛丽说:“不!我不打针。”大夫说:“打了针就不发烧了。”玛丽说:“不!你给我一些药吧。我可以吃药,但我不想打针。”于是,大夫给了她一些药。晚上,玛丽吃了药就睡了。
今天早上,她不发烧了。吃完早饭,她要去教室上课,我说:“你在宿舍休息吧,我给你请假。”她说:“我的感冒已经好了,可以上课了。”
到了教室,老师对玛丽说:“玛丽,要是不舒服的话就回宿舍休息吧。”上午,玛丽又有点儿发烧,下了第二节课她就回宿舍了。我对她说:“你最好再去医院看看。”
补充生词 คำศัพท์เสริม
1. 于是 yúshì (อวี๋ ซื่อ) ครั้นแล้วก็.....
2. 最好 zuìhǎo (จุ้ยห่าว) ดีที่สุด, จะให้ดี.....(สำนวนพูด)
อ้างอิงจาก
· 汉语教程第一册(上)HANYU JIAOCHENG,杨寄洲主编