วันศุกร์ที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เสียงของพยัญชนะ

เสียงของพยัญชนะ

  • พยัญชนะที่เป็น สิถิลอโฆสะ    มีเสียงเบากว่า ทุกพยัญชนะ
  • พยัญชนะที่เป็น ธนิตอโฆสะ    มีเสียงหนักกว่า สิถิลอโฆสะ
  • พยัญชนะที่เป็น สิถิลโฆสะ    มีเสียงดังกว่า ธนิตอโฆสะ
  • พยัญชนะที่เป็น ธนิตโฆสะ    มีเสียงก้องกว่า สิถิลโฆสะ

พยัญชนะ 4 ตัว คือ  ยฺ  รฺ  ลฺ  วฺ  ถ้าอยู่หลังพยัญชนะอื่น ออกเสียงผสมกับพยัญชนะตัวหน้า  เช่น  ทฺวารานิ ภทฺรานิ
สฺ  มีสำเนียงเป็น อุสุมะ ไม่มีคำเทียบในภาษาของเรา
หฺ  ถ้าอยู่หน้าพยัญชนะอื่น ก็ทำให้สระที่อยู่ข้างหน้าตน ออกเสียงมีลมมากขึ้น เหมือนคำว่า พฺรหฺม 
หฺ  ถ้ามีพยัญชนะ 8 ตัว คือ ญฺ  ณฺ  นฺ  มฺ  ยฺ  ลฺ  วฺ  ฬฺ  นำหน้า หฺ  ก็มีสำเนียงเข้าผสมกับพยัญชนะนั้น  เช่น  มุฬฺโห เป็นต้น
พยัญชนะที่เป็น อัฑฒสระ  คือ  ยฺ  รฺ  ลฺ  วฺ  สฺ  หฺ  ฬฺ   7 ตัวนี้มีเสียงกึ่งสระ คือ กึ่งมาตรา 
เพราะพยัญชนะเหล่านี้ บางตัวก็รวมลงในสระเดียวกันกับพยัญชนะอื่น ออกเสียงพร้อมกันได้  
บางตัวแม้เป็นตัวสะกด ก็คงออกเสียงได้หน่อยหนึ่ง พอให้รู้ได้ว่าตัวนั้นสะกด